J.C. Tran - pokerzysta z krwi i kości

Wrodzony talent do pokera

W okresie młodości Tran otoczony był ludźmi pochodzącymi z przeróżnych krajów i kultur. Fakt, że na podwórku nagle pojawił się człowiek z Azji, nie było łatwe do strawienia dla wychowanych w konserwatywny duchu rówieśników z USA, przez co dość często dochodziło do bójek. Jednak młodemu Tranowi nawet nie przyszło do głowy, aby zejść na złą drogę. Piłka nożna była jego największą pasją, której całkowicie się poświęcał. Dziś jeszcze wspomina:

„Sport trzymał mnie z dala od kłopotów.“ Sport pomógł mu także dowiedzieć się, jak ważna jest współpraca w drużynie. „Jeśli jesteś częścią drużyny i żeby wygrać musisz polegać na sobie i na innych, możesz pozwolić sobie na to, żeby powiedzieć rzeczy, których nie możesz powiedziec do obcej osoby. Wiesz, że ktoś inny chce wygrać dokładnie tak samo, jak ty. Dlatego, jeśli zaistnieje jakiś problem, albo chcesz komus dać jakąs wskazówkę, rozmawiasz z nim, jak mężczyzna z mężczyzną.“

Pracowitość, ambicja i zdolność do podejmowania decyzji zawsze były bardzo ważnymi cechami w rodzinie Tran. Między innymi dlatego J.C. po ukończeniu szkoły średniej czuł się zobowiązany do rozpoczęcia studiów w California State University, w Sacramento. Dziś w następujący sposób wypowiada się o tym czasie: „Na studiach nie miałem planu, jakieś pięć razy zmieniałem kierunek.“ W 1998 roku, dokładnie w dzień swoich 21. urodzin, starszy brat Hien zaciągnął go do Sundown cardroom w Sacramento, gdzie J.C. nauczył się tajników pokera. Pierwsza gra, w której wziął udział, to 1$ - 3$ Limit Hold’em. Wygrał 60$. Poker miał go w swoich szponach. Dziś następująco wspomina tamte czasy: „Byłem wiecznie spłukanym studentem. Te pieniądze wiele dla mnie znaczyły. Tamtego dnia połknąłem bakcyla.“ J.C. sam nauczył się gry w pokera. Błyskawicznie udoskonalił on swoją grę. Wkrótce określał tą grę jako dodatkowe źródło dochodów. Był świadomy tego, że posiada coś w rodzaju wrodzonego talentu, dlatego często brał udział w cash games w rodzinnym mieście. Jego ambicja, aby zostać zawodowym pokerzystą wzrastała po tym, jak zdał sobie sprawę, że już wówczas zarabiał grą w pokera więcej, niż kiedykolwiek byłby w stanie zarobić ze swoim uniwersyteckim dyplomem. Już wówczas zarabiał 10 000$ miesięcznie. Większość pieniędzy tracił obstawiając zakłady sportowe. Coraz częściej po nieudanych zakładach chciał odegrać się i odzyskać przegrane pieniądze, grając w pokera. Z reguły udawało mu się to. Przez pewien okres czasu Tran nosił się nawet z zamierem rzucenia studiów na kierunku „Business Management Information Systems“ i rozpoczęcia kariery zawodowegoo pokerzysty. Studia skończył tylko dlatego, że nie potrzebował już wiele czasu, nie chciał też zmarnować kilkuletniej pracy, ani rozczarować swoich rodziców. Już wówczas ten młody pokerzysta był świadomy, że nigdy nie będzie pracował w swoim zawodzie i całkowicie skoncentrował się na budowaniu kariery w świecie pokera.

Pierwsze turnieje pokerowe

W roku 2003 pierwszy raz wziął udział w turniejach pokera. Niedługo po tym okazało się, że podczas turniejów czuje się naprawdę dobrze. Pomimo tego, że prywatnie był niezmiernie sympatycznym człowiekiem, szybko stał się jedym z graczy, którego obawiał się świat pokera. Swoje pierwsze zwycięstwo odniósł w 2003 roku w turnieju Heavenly Hold’em 300$ Limit Hold’em, organizowanym przez Commerce Casino L.A., w którym wygrał 74 150$. Odwiedź kasyno pokerowe PokerStars i zgarnij niesamowity bonus powitalny. J.C. Tran stopniowo poprawiał swoje umiejętności gry. W 2004, podczas turnieju L.A. Poker Classic, był o krok od gry przy tzw. „telewizyjnym“ stole. Ostatecznie zajął 7. miejsce, wygrywając tym samym 94 000$. Jeśli chodzi o turnieje WSOP (World Series of Poker) trzy razy zdołał dotrzeć do punktowanych stołów, z czego dwa razy zasiadał przy stołach finałowych. Zajął odpowiednio 8. i 7. miejsce w turniejach 2000$ No Limit Hold’em i 1500$ No Limit Hold’em Shootout. Wielkie pasmo sukcesów rozpoczęło się w listopadzie 2004 roku, kiedy zajął 5. miejsce w turnieju World Poker Finals. Pozycja ta przyniosła mu 353 850$. W 2005 roku powrócił do turniejów WSOP i ponowanie zajął 5. miejsce w 2000$ No Limit Hold’em, po czym uplasował się na drugiej pozycji w turnieju głównym, wygrywając 250 000$. 7. miejsca w turnieju WPT Championship przyniosło mu kolejne 200 000$. Jednak to rok 2006 był ukoronowaniem jego sukcesów. W turnieju WPT Championship zajął 5. miejsce, co umożliwiło mu wygranie 265 000$. W ciągu całego turnieju WSOP sześć razy zdołał dotrzeć do Cash Rangs. W listopadzie 2006 roku wygrał turniej, organizowany paralelnie z finałem „World Poker Finals“, zaś w grudniu „Five Diamond World Poker Classics“. To wszystko sprawiło, że zajął on 3. pozycję w rankingu „Player of the Year“ (gracz roku), organizownym przez magazyn Cardplayer Magazine. W finale turnieju World Championship of Online Poker zajął drugie miejsce, wygrywając tym samym nagrodę pieniężną w wysokości 600 000$. Była to ponad jedna trzecia jego wszystkich dotychczasowych wygranych w turniejach. Ten zorganizowany przez PokerStars turniej ze stawką 2500$ Buy-in trwał ponad 13 godzin. W tym czasie pokonał ponad 2500 graczy. Na pytanie, w jaki sposób zdołał on utrzymać koncentrację przez tak długi okres czasu J.C. odpowiedział:

„Żeby poprawić krążenie krwi, w przerwach wychodziłem na ulicę i ćwiczyłem rzuty wolne w koszykówkę,. Jednak kiedy do końca turnieju zostały dwa stoły, mój organizm przestał pracować. Cały dzień niczego nie jadłem i zacząłem to odczuwać. Strasznie chciało mi się spać, po prostu nie mogłem dłużej.“

Pierwsze wielkie zwycięstwo

Kto wciąż nie wierzył w zdolności pokerowe Trana, miał okazję przekonać się o nich w roku 2007, w którym dotarł do stołu finałowego i ostatecznie zajął 6. miejsce. W turnieju L.A. poker Classics na początku marca 2007 roku, J.C. zajął drugie miejsce, przegrwając jedynie z Ericem Hershlerem. Druga pozycja przyniosła mu mimo wszystko ponad milion dolarów. Wygrał także Championship Event, organizowany przez „World Poker Challenge“ w Reno, na początku kwietnia 2007. Jego amibcja nie pozwalała mu na zadowolenie się dotychczasowymi wygranymi pieniężnymi bez wygrania żadnego znaczącego turnieju. Jego pierwszy mistrzowski tytuł w turnieju World Poker Tour (WPT) usatysfakcjonował więc tego ambitnego gracza. Przed turniejem L.A. Poker Classic 2007 J.C. powiedział w jednym z wywiadów:

"Ludzie patrzą na mnie i pytają: ‚Co z nim jest?’ Na szczęście udało mi się wygrać klika mniej sławnych turniejów, ale teraz przyszedł czas, żeby wygrać coś większego. Od dawna na to zasługuję i to właśnie teraz gram najlepszego pokera.“„Wiesz? Czuję się, jakby ktoś zdjął ogromny ciężar z moich ramion. Nie byłem drugi, piąty, ani szósty, byłem pierwszy i jest to świetne uczucie!“

Jeśli chcesz już teraz zagrać z J.C. Tranem, pobierz oprogramowanie portalu PokerStars i skorzystaj z bonusu powitalnego. Znajdź J.C. Trana przy jednym z licznych stołów i zagraj przeciwko niemu. Interesujące jest to, że 2. miejsce w turnieju L.A. Poker Classics przyniosło mu o wiele większą wygraną pieniężną, niż zwycięstwo w World Poker Tour. Fakt ten bynajmniej nie przeszkadzał temu wspaniałemu pokerzyście: „Zwycięstwo jest dwa razy lepsze niż drugie miejsce w Los Angeles. Jednym z moich celów odkąd tylko gram w pokera było wygrać WPT.” Podczas turnieju WSOP 2007 po raz kolejny okazało się, że Tran miał pecha w turniejach World Series of Poker. W turnieju „World Poker Finals“w Foxwoods Tran zdołał skupić na sobie uwagę publiki już pierwszego dnia, kiedy został uwikłany w dość kontrowersyjny układ. Pierwszy dzień był dla niego pomyślny, grał cierpliwie i pewnie, aż do momentu tego legendarnego układu... Flop przyniósł 9-9-5 i J.C. został przebity przez swojego przeciwnika (chce on pozostać anonimowy). Jego przeciwnik wszedł całą stawką. Tran miał w ręce J-9, co dawało mu trójkę. To właśnie spowodowało, że jego przeciwnik chciał spasować i ze szpuszczoną głową rzucił karty dealerowi. Dealer z niewyjaśnionych powodów odkrył jednak karty – A-7 i pomimo jednoznacznego przerwania gry przez przeciwnika Trana, rozdał turn i river. W ten sposób na stole pojawiły się 8-6. Przeciwnik Trana miał więc strighta i twierdził, że kontynuuje partię, pomimo tego, że wcześniej zrezygnował z gry.

J.C. Tran słusznie twierdził, że wygrana należy do niego i zażądał, aby o sprawie zadecydowali organizatorzy turnieju, którzy zadecydowali na korzyść przeciwnika Trana, gdyż jego ręka była jeszcze w ruchu, a karty nie dotknęły mucka (obszar stołu pokerowego, w którym znajdują się karty odrzucone przez graczy). Tran przegrał, a jego przeciwnik mógł kontynuować grę z liczbą żetonów, która równa była sumie 250 000 $. Jednak nie było to jedyne zaskoczenie turnieju. Tego samego dnia w Foxwoods, wielu świetnych graczy odpadło pierwszego dnia rozgrywek. Należeli do nich między innymi: Eric Froelich, David Pham, Joe Sebok, Vanessa Selbst, Barry Greenstein oraz Mimi Tran. Po piątej sztafecie World Poker Tour zyskał tytuł „gracza sztafety” – wyróżnienie, na które z pewnością zapracował. Do jego ulubionych rodzajów pokera zaliczają się No Limit Hold’em, jak również Pot Limit Omaha. Zaś gracze, których najbardziej szanuje to: Jerry Patton, John Juanda i Phil Ivey.

Agresywna technika gry w pokera i dar darowania

J.C. Tran jest niesamowicie agresywnym graczem,  który w pełni kontroluje swoją agresję podczas gry. Wydaje się, że dokładnie wie, kiedy nadchodzi moment, żeby przerwać grę. Światowej sławy pokerzysta Phil Hellmuth powiedział kiedyś, że kluczem do tego, żeby odnosić sukcesy w świecie pokera jest wiedzieć, kiedy zakończyć grę. J.C przestrzega między innymi właśnie tej zasady. Tran opisuje swój styl gry w następujący sposób: „Jestem przebiegły. Mogę w każdym momencie być niebezpieczny. Jestem zwodniczy. Zawsze jestem zagrożeniem.“ Jest nie tylko sławnym pokerzystą. Na sercu leży mu także dobro ludzkości. Z tego względu regularnie przeznacza część wygranych na cele charytatywne. Ma nadzieję, że pokój na świecie pewnego dnia nie będzie jedynie utopią rozsądnych. Sukcesy są dla Johnny'ego bardzo ważne, gdyż jego wielkie plany dotyczą nie tylko własnej przyszłości, lecz również przyszłości świata. Celem jego życia jest zdobycie uznania w świecie pokera, zarówno w grach gotówkowych, jak również w turniejach pokera. Chce on także utrzymać się na wysokiej pozycji, co umożliwi mu wygranie wielkich pieniędzy, które przeznaczy na cele charytatywne. Jeśli mógłby zmienić świat, chciałby go zjednoczyć i sprawić, by ludzie współpracowali, żeby osiągnąć pokój na świecie. Gra z Tranem jest zawsze fascynującym przeżyciem. Jest on nie tylko świetnym strategiem, lecz także niesamowicie zdolnym człowiekiem o głebokiej osobowości. Właśnie dzięki tym cechom jest on postacią niezwykle interesującą nie tylko dla fanów, lecz także dla innych graczy. W nadchodzącym roku, J.C. Tran w dalszym ciągu będzie zaliczał się do grona najwybitniejszych pokerzystów. Nabytą w kasynach Sacramento wiedzę o pokerze przekazywał innym graczom. J.C. jest pewny siebie, przebiegły i sprytny. Właśnie dlatego jego gra to czysta przyjemność dla publiczności.

Szczęście w miłości i życiowe przyjaźnie

Od ponad 10 lat jest ze swoją przyjaciółką Heather. Kiedy ten tak pewny siebie pokerzysta opowiada o Heather, nagle staje się miękki, a w tonie jego głosu można nalot radości. („Heather jest dla mnie oparciem!“). Bliska przyjaźń łączy go z pokerzystami Namem Le, Michaelem "The Grinder" Mizrachi, Chrisem McCormackiem i Amnonem Filippi. Jego przyjaźń z Namem Le można określić jako braterską. Wszyscy z wymienionych tworzą zgraną całość. Jeden z pokerzystów, biorących udział w turnieju – Shane Schleger określił Trana, Le i Grindera jako „świętą trójcę pokerowych turniejów“. Tran otoczony jest ludźmi sukcesu, przyjaciółmi i ludźmi, których kocha. Wie on, że może liczyć na ich pomoc w trudnych momentach. W przeciwieństwie do wielu kolegów ze świata pokera, J.C. nie dąży do tego, aby zawsze walczyć samemu. Jako swoją strategię obrał on współpracę. Ludzie, którzy go otaczają, wpływają na to, że jest tym, czym się stał. Pomimo tego, że poker jest jego największą pasją, do swoich hobby zalicza także sport i muzykę. Tran potrafi cieszyć się życiem. Kiedy tylko ma ku temu okazje, spędza czas ze swoimi przyjaciółmi. Wiele osób twierdzi, że J.C. Tran jest tylko gwiazdą jednego sezonu, która po prostu ma chwile szczęścia, jednak Shane Schleger, na jednym z interentowych for w następujący sposób wypowiedział się o tym sympatycznym Wietnamczyku:

„Tran jest jednym z tych zawodników World Poker Tour, którego gra pozostaje na jednakowo dobrym poziomie. Jest to gracz, który nie pozwala sobie na wiele błędów, kocha pokera i wie, jak zrobić pieniądze. Właściwie J.C.Tran jest świetnym graczem turniejowym i naprawdę nie mogę zgodzić się z nikim, kto twierdzi, że J.C. ma po prostu chwilowe szczęście i w momencie, w którym ono go opuści, pozna on gorzki smak porażki. Czekam na ten moment od wielu lat. Ale nic takiego się nie dzieje, wręcz przeciwnie – J.C. wygrywa każdy turniej…“

Dlaczego więc ten znakomity pokerzysta nie wykorzystuje swoich sukcesów w świecie pokera, ani wygranych w turniejach w celach reklamowych? Wyjaśnia on to w następujący sposób:

„Myślę, że to z powodu mojego azjatyckiego pochodzenia. Gdyż bardzo trudno jest sprzedać Azjatę. Chodzi mi o to – ilu Azjatów widzisz w telewizji? Mam nadzieję, że się to zmieni, ale z drugiej strony cała ta internetowa historia legalności niekorzystnie wpłynęła na image i strategie marketingowe pokerzystów.“

Czy jest jeszcze coś ważnego, jeśli chodzi o J.C.Trana? Trafnie wyrażają to jego własne słowa: „Strzeżcie się mnie w przyszłości!!“