Phil Hellmuth - legendarny Poker Brat

Zarodki wielkiej kariery pokerowej

Phil jest najstarszym z pięciorga dzieci. Jego ojciec jest profesorem i zastępcą dyrektora na Uniwersytecie Wisconsin. Jako dziecko chętnie grywał z rodzeństwem w gry planszowe i już wtedy bardzo lubił wygrywać. Rodzina Phila nie należała do najbogatszych i posiadała tylko jedną łazienkę, co w domu, w którym mieszkało pięcioro dzieci było sporą niedogodnością. W tym właśnie pomieszczeniu, z którego korzystali wspólnie wszyscy członkowie rodziny, mama nakleiła na lustro następującą tezę: „Jesteś tym, czm myślisz. Stajesz się tym, co myślisz. To, co myślisz, staje się rzeczywistością”. Phil czytał te słowa za każdym razem, kiedy mył zęby lub brał prysznic. Wiara matki w to, że kiedyś coś w życiu osiągnie, podtrzymywała go na duchu. Przygoda z pokerem rozpoczęła się dla Phila w czasie studiów na Uniwersytecie Wisconsin. Z początku grał o niskie sumy ze studentami, z czasem zaczął grać o wyższe stawki z profesorami. Szło mu tak dobrze, że wygrane wystarczyły na spłacenie kredytu studenckiego, który zaciągnął, aby opłacić czesne. Po trzech latach studiów zrezygnował z dalszego kształcenia i ku przerażeniu swojego ojca-intelektualisty postanowił zostać zawodowym pokerzystą. Dzisiaj regularnie gości w UltimateBet, jednym z licznych kasyn pokerowych, które oferują stoliki do gry online. Jeżeli zarejestrujesz się w tym e-kasynie poprzez naszą stronę, otrzymasz bonus bez depozytu 111% depozytu do 1100$. 

Udał się do Las Vegas. Za pierwszym razem poniósł w hazardowej metropolii sromotną porażkę. Zaistnienie wśród zawodowych graczy nie było łatwe; przegrał wszystkie swoje oszczędności. Poza pokerem pochłonęły go inne gry, np. backgammon. Niepowodzenie tylko wzmożyło jego upór; wrócił do domu, uczęszczał na zajęcia i intensywnie grywał w pokera. Gdy jego konto ponownie się napełniło, po raz drugi wyruszył do Vegas. Uzbrojony po zęby w wiarę w siebie stopniowo doskonalił strategię gry i w końcu zaistniał w pokerowym światku pozbawiając swego ojca wszelkich złudzeń co do tego, że wróci na uczelnię. Serwis pokerzysty online BonusBonusBonus zaprasza do recenzji e-kasyn pokerowych, w tym popularnego bukmachera oferującego stoliki do pokera William Hill. Rejestracja poprzez naszą stronę gwarantuje ekskluzywne bonusy powitalne.

Podczas swojego pierwszego turnieju World Series of Poker (WSOP) zajął 5. miejsce w Seven Card Stud. W 1988 po raz pierwszy wziął udział w turnieju głównym WSOP (Texas Hold’em) i zajął 33. miejsce. Zwycięstwo w WSOP było jego największym marzeniem, które spełniło się już rok później. 24-letni wówczas pokerzysta dokonał historycznego wyczynu, pokonując w turnieju głównym WSOP mistrza świata Johnny'ego Chana i zdobywając pierwszą w swoim życiu złotą bransoletę. Dzięki temu zwycięstwu jako najmłodszy gracz zawitał w Pokerowej Galerii Sław (Hall of Fame). Wydarzenie to było dla młodego pokerzysty zarówno zawodowym, jak i osobistym sukcesem. Jego ojciec był obecny na turnieju i bacznie obserwował poczynania syna. Na krótko przed rozgrywką finałową doszło między nimi do symbolicznego pojednania. Przez następne 10 lat podróżował od turnieju do turnieju i zgarniał więcej wygranych niż jakikolwiek zawodowy pokerzysta do tej pory. Zasiadał przy stolikach finałowych WSOP oraz wielu innych znanych turniejów i w roku 1998 dorobił się już swojej szóstej złotej bransolety, wygrywając ponadto No Limit Hold’em na turnieju L.A. Poker Classic. Również rok 2000 pełen był wygranych: 1. miejsca w Jack Binion World Poker Open, Global Pot Limit No Limit Open, Pot of Gold Tournment, jak i w Europejskich Mistrzostwach Pokerowych 2000.

W 2001 roku zdobył swoją siódmą złotą bransoletę na turnieju pokerowym No Limit Hold’em, a także wygrał Limit Omaha Hi-Lo podczas Shooting Star Tournament oraz Austrian Masters and World Heads Up Championships No Limit Hold‘em. Rok później otarł się o ósmą bransoletę, która powędrowała do asa pokerowego Johnnego Chana. Tego samego roku Phil kilkakrotnie jeszcze uplasował się na lokacie drugiej, m.in. w Limit H.O.S.E. podczas L.A. Poker Classic oraz w Pot Limit Omaha na Bellagio Five Diamond World Poker Classic. Rok bez zdobycia złotej bransolety zdawał się być zupełnie nie po jego myśli, więc przy najbliższej okazji, tj. w roku 2003, zapewnił sobie ich dwie wygrywając zarówno Limit Hold’em, jak i No Limit Hold’em. Co więcej, zajął pierwsze miejsce w Limit Omaha Hi-Lo na L.A. Poker Classic podczas World Poker Tour Season 1 oraz miejsce trzecie w finałach WPT Season 2. Rok później podczas WSOP uplasował się na miejscu szóstym i siódmym. Rok 2005 również przyniósł mu wiele sukcesów i wysokich wygranych pieniężnych. Wygrał on National Heads Up Poker Championship 2005 w No Limit Hold’em, pokonując gwiazdy takie jak Huck Seed, Barry Greenstein, a nawet Chris „Jesus“ Ferguson i zgarniając, bagatela, pół miliona dolarów. Tego samego roku wywalczył trzecie miejsce w WSOP Tournament of Champions Circuit Qualified Event, które nagradzane było sumą 250 000$.

"Poker Brat" bije rekordy - świat pokera u stóp

Podczas WSOP 2006 po raz kolejny pokazał, że nie ma sobie równych, pokonując Chana oraz Brunsona i zdobywając dziesiątą bransoletę. Zainteresowanie mediów tym legendarnym wydarzeniem było ogromne i od tej chwili pokerowy światek leżał mu u pozłacanych stóp. Frazy takie jak „Beethoven może i słynie ze swojej Dziewiątej, ale Hellmuth będzie wysławiany za swoją Dziesiątą” sypały się jak z kapelusza. Rok później podczas WSOP 2007 pokerowy świat ponownie wstrzymał oddech, kiedy to pobił swój własny rekord i wywalczył jedenastą w swoim życiu złotą bransoletę. Był to 38 raz, kiedy zasiadł on przy stoliku finałowym (tylko jeden raz mniej niż rekordzista T.J. Cloutier) i 59 raz, kiedy wrócił do domu z nagrodą gotówkową. 7 lipca 2007 roku Hellmuth został dodany do Pokerowej Galerii Sław (Poker Hall of Fame). Doyle Brunson, który postawił sporą sumę na zwycięstwo Phila, powiedział po turnieju: “Uważam, że Phil jest najlepszym graczem turniejów hold’em na świecie”. Większość swoich złotych bransolet podarował członkom rodziny. W jednym z przemówień oznajmił, że jedenastą bransoletę, wygraną 11 czerwca, pragnie podarować siostrze, która ma urodziny 11 listopada. Bransoleta z pewnością przyniesie jej szczęście. Hellmuth słynie nie tylko ze swoich pokerowych umiejętności, ale i z nietuzinkowego charakteru - nie bez powodu nazywa się go „Pokerowym Bachorem” („Poker Brat”).

Już jako dziecko był awanturnikiem i miał o sobie bardzo wysokie mniemanie, a sława tylko wzmocniła te cechy jego charakteru. Bardzo źle znosi porażki, a jego obraźliwe komentarze, jakie zwykł oddawać w kierunku swoich przeciwników, przysporzyły mu wielu wrogów. Do najsłynniejszych z jego wypowiedzi należą: „If luck weren’t involved, I guess I’d win every one!“ („Gbyby w grę nie wchodziło szczęście, pewnie wygrywałbym każdy [turniej]” oraz „I can dodge bullets, baby!” („Potrafię wymykać się kulom”). Druga z nich jest szczególnie błyskotliwa ze względu na swoją dwuznaczność – w angielskim żargonie pokerowym słowo „bullets” (naboje) oznacza dwa asy w ręku jednego gracza. Owa legendarna wypowiedź padła z ust Phila podczas turnieju głównego WSOP 2005 kiedy przy układzie kart 4-4-A-Q mając w ręku A trefl i K pik zdecydował się spasować po turnie. Kiedy jego przeciwnik pokazał swoje karty, okazało się, że miał on w nich dwa asy i że Philowi udało się w ten sposób uniknąć porażki. Wypowiedź Hellmutha “I can dodge bullets, baby!” błyskawicznie stała się sloganem, który zyskał ogromną popularność wśród fanów i już wkrótce zaczął pojawiać się na t-shirtach i bluzach, które sprzedawały się niczym ciepłe bułeczki. Kolejna słynna wypowiedź to: „Zrewolucjonizowałem sposób gry w Texas Hold’em!“. Phil Hellmuth nie ma wątpliwości, co do tego, że jest najlepszym pokerzystą świata, jednak potrafi docenić również umiejętności pokerowych sław. Na pytanie, kto jego zdaniem jest drugim w kolejności najlepszym graczem na świecie, odpowiada: „Johnny Chan. Bez wątpienia. To gracz, którego naprawdę szanuję.” Podziwia Johnny’ego Chana za to, że chociaż jest tak znakomitym graczem, dużo czasu poświęca szóstce swoich dzieci. Na szczególne uznanie zasługują według Phila także Ted Forrest oraz Annie Duke. „Ted Forrest ma wielkie serce, i świetnie gra w pokera; Annie Duke dużo czasu spędza z rodziną, a przy tym jest znakomitą pokerzystką. Cenię graczy, którzy wiedzą, co tak naprawdę jest w życiu najważniejsze”.

Phil zdaje się znosić porażki zdecydowanie gorzej niż jego koledzy po fachu. Kiedy w grze dochodzi do tzw. „bad beatu” (sytuacja, w której silna ręka przegrywa z powodu szczęścia innego gracza), Philowi rzadko kiedy udaje się utrzymać emocje na wodzy - wybuchy złości i obraźliwe wiązanki są nieodłącznym elementem jego gry. Dobrze znany w pokerowym świecie jest wybuch furii Phila podczas WSOP Invitational Turnier, kiedy szczęście uśmiechnęło się do Annie Duke, która wygrywając zgarnęła mu sprzed nosa nagrodę o wartości 2 milionów dolarów. Podczas transmisji telewizyjnej przez kilka minut nieprzerwanie słychać było jedynie “pipanie”, które zagłuszało jego wulgaryzmy. Tego typu incydenty przyniosły Hellmuthowi obok “Pokerowego Bachora” także pseudonim “Hellmouth” (“Piekielne Usta”). Również podczas turnieju głównego WSOP w 2005 roku, kiedy Philowi nie sprzyjało szczęście, zbeształ on swojego przeciwnika, zarzucając mu, że nie wie on nawet, jak przeliterować słowo “poker”. “Hellmouth” wdał się we znaki także węgierskiemu pokerzyście Istvanowi Hamoriemu, chociaż temu wcale nie udało się go pokonać - sam fakt isnienia takiego prawdopodobieństwa wyprowadził Phila z równowagi. Hamori odważył się zakwestionować absolutną bezkonkurencyjność Hellmutha i musiał wysłuchać następującego pouczenia:

“Jestem najlepszym pokerzystą! Jestem najlepszym z najlepszych! To ja jestem zwycięzcą, a ty nie dostaniesz już ode mnie ani jednego żetonu!”, po czym Phil wstał, wyrzucił swoją kartę na stół i wygrał turniej.

Ze względu na swój ognisty temperament, Phil Hellmuth często porównywany jest do tenisisty Johna McEnroe’a, który również słynie z obscenicznego zachowania, kiedy przegrywa. W jednym z wywiadów Phil przyznał, że rozumie się znakomicie z McEnroem i jego rodziną i że wierzy nawet w swego rodzaju pokrewieństwo dusz z tenisistą. Inną postacią ze świata sportu często kojarzoną z Philem “Hellmouth” Hellmuthem jest Tony G, kolejny pokerzysta znany ze swojego ciętego języka. Zachowanie Hellmutha przy stoliku pokerowym przez wielu określane jest jako nieprofesjonalne, niesportowe i prymitywne, jednak ogólnie rzecz ujmując, wpływa ono pozytywnie na karierę pokerzysty i zapewnia mu duży rozgłos. Podczas praktycznie każdego turnieju transmitowanego w telewizji wszystkie kamery skierowane są na niego. Phil jest niczym tykająca ludzka bomba zegarowa, o której nikt nigdy nie wie, kiedy znowu wybuchnie. Często można zobaczyć go w programach telewizyjnych o tematyce pokerowej, takich jak “High Stakes Poker” na GSN, czy “Poker After Dark” emitowanym na NBC. Również na YouTube jego klipy cieszą się ogromną popularnością i zajmują wysokie pozycje na listach najczęściej oglądanych. Szum medialny wokół jego ataków furii wzbudza w niektórych podejrzenie, że są one częścią jego strategii, jednak Phil twierdzi, że nigdy nie są one zamierzone. Tłumaczy on, że zwyczajnie nie może się opanować, kiedy gracz “słabszy” od niego wygrywa tylko dlatego, że miał szczęscie. Jego wybuchy złości trwają zwykle tylko kilka chwil, gdyż w większości przypadków dość szybko udaje mu się opanować. Swoje zachowanie Phil tłumaczy następująco: “Tak naprawdę jestem miłym chłopcem, który zwyczajnie nie nauczył się jeszcze obchodzić z faktem, że piłka czasem przypada komuś innemu… Ale pracuję nad tym!” Żona Phila, która jest szanowanym psychaitrą, często towarzyszy mężowi podczas ważnych turniejów i jest osobą, której najczęściej udaje się uspokoić go w razie niepowodzenia.

Agresywna gra urodzonego gwiazdora

Pod względem stylu gry (gra w czapce z daszkiem i w okularach przeciwsłonecznych) bez wątpienia należy do najbardziej agresywnych graczy. Jego taktyka polega na stawianiu stosunkowo niskich kwot, aby zobaczyć, jak reaguje na nie przeciwnik i pozyskać o nim informacje. Podobnie jak jego kolega po fachu Tony G, Phil usiłuje zbijać przeciwników z tropu czczą gadaniną, co daje mu możliwość wydedukowania, co tenże może mieć w kartach. Jak już wiadomo, Phil źle znosi porażki – kiedy nie sprzyja mu szczęście, mamrocze obrażony pod nosem w przekonaniu, że cały stolik zrzekł się przeciwko niemu. Jeśli gra nie idzie mu najlepiej – zawsze jest to wina innych. Często słyszy się wtedy wypowiedzi takie jak „Grałem dobrze, po prostu dostałem złe karty”. Z powodu swojego zachowania często określany jest mianem „Pokerowej Divy”. Wielu uważa jego zachowanie za kompletnie idiotyczne i radzi mu udać się na terapię do swojej żony. Również wśród fanów pokera zdania na temat Phila są podzielone – jedni leżą mu u stóp, inni pałają do niego nienawiścią. Dostarcza rozrywki wybuchami złości i dba o to, aby w pokerowym światku nigdy nie gościła nuda: podczas WSOP w 2002 roku obiecał ogolić sobie głowę, jeśli amator Robert Varkonyi wygra turniej. Vakornyi’emu, który miał tylko kilka żetonów, jakimś sposobem jednak udało się wygrać, a Hellmuth pozwolił przed kamerami zgolić swoje pukle.

Zgodził się też na inny, nieco poważniejszy zakład: Daniel Negreanu postawił milion dolarów na to, że Hellmuthowi, który jest mistrzem w Texas Hold’em, nie uda się wygrać złotej bransolety WSOP w Seven Card Stud. Hellmuth jest gwiazdorem, który wie, jak zwrócić na siebie uwagę. Nienajgorszym przykładem na to jest jego wizyta na WSOP Europe, które odbyły się w Londynie we wrześniu 2007. Phil przeparadował wtedy przez zabytkowe części miasta czerwonym, dwupiętrowym autobusem, otoczony dwunastoma modelkami w seksownych uniformach policyjnych i zwrócił na siebie uwagę całego miasta. Rodzina królewska i Beckhamowie zawdzięczali pokerzyście spokojny dzień bez uciążliwych paparazzi, ponieważ ci skupili się tego dnia tylko i wyłącznie na Philu. Pewien przechodzień, który obserwował to wydarzenie, powiedział potem: „Myślałem, że ten wielki tłum zebrał się wokół rodziny królewskiej, ale kiedy zobaczyłem autobus Hellmutha, cała ta wrzawa nagle nabrała sensu.”

Fani i turyści za wszelką cenę próbowali ujrzeć gwiazdę z bliska, robili zdjęcia i wykrzykiwali „Phil, kochamy cię!” Phil Hellmuth w niczym nie ustępuje gwiazdom ze świata muzyki i filmu i delektuje się swoją sławą. Pokerzysta zapewnia swoim fanom nie tylko sensacyjne nagłówki w gazetach, ale i całe mnóstwo różnych gadżetów: od kalendarzy, książek i płyt DVD, przez programy do nauki pokera, koszulki, czapeczki, okulary przeciwsłoneczne i napoje energetyzujące, po gry do ściągnięcia na komórkę. Wszystkim, którzy chcieliby poznać tajniki gry Phila, oferuje on film „Phil Hellmuth's Million Dollar Poker Secrets“. Phil Hellmuth nie jest jednak tylko dobrym pokerzystą, który umie się sprzedać. Wykazał się on także talentem pisarskim i wydał kilka swoich książek. Jego pierwsza książka „Poker Brat“ zawiera elementy autobiograficzne i porady dla pokerzystów. Napisał on także: „Play Poker Like The Pros“, „Phil Hellmuth’s Texas Hold’em“, „Bad Beats and Lucky Draws: Poker Strategies, Winning Hands, and Stories from the Professional Poker Tour” oraz “The Greatest Poker Hands Ever Played”. Phil pisuje także artykuły do czasopism o pokerze, takich jak Card Player Magazine.

Jakby tego było mało, niedługo historia pasjonującego życia pokerowej legendy ukaze się także na dużym ekranie – w niedalekiej przyszłości ma powstać film o Philu. Autorem scenariusza do filmu, który ma nosić tytuł “The Madison Kid”, jest przyjaciel Hellmutha Bob Soderstrom. Główną rolę ma zagrać kanadyjski aktor Hayden Christensen, który zagrał m.in. postać Skywalkera w “Star Wars”. Krążą również pogłoski, iż Phil Hellmuth planuje wraz z GSN powstanie reality show pod nazwą “Winner Takes All”. Pokerzysta ten posiada własną stronę internetową, na której można znaleźć niemal wszystko na jego temat – od życiorysu, przez wyniki turniejów i artykuły, po galerię zdjęć. Współpracuje też z domem mody Oakley Inc., który wyprodukował kolekcję okularów przeciwsłonecznych sygnowanych nazwiskiem Hellmutha oraz kolekcję odzieży. Według własnych szacunków, bez problemu może zarabiać aż do 400 milionów dolarów poza stolikiem pokerowym. 

Czy istnieje życie poza pokerem?

Pokerzysta ten mieszka z żoną i synami Phillipem III oraz Nicolasem w kalifornijskim Palo Alto. Phil jest oddany rodzinie i podziwia każdą gwiazdę, nieważne z jakiej branży, która potrafi pogodzić karierę z życiem rodzinnym. Na swojej stronie określa swoich synów jako największe i najważniejsze osiągnięcie w życiu. Gwiazdor sporo czasu poświęca także rozbudowie strony internetowej, pisaniu oraz licznym projektom. Do jego ulubionych filmów należą “The American President”, “The Matrix”, a ulubioną muzyką jest rock’n’roll z lat 80. i 90. Zapytany, co chciałby zmienić na świecie, Phil odpowiada: “Chciałbym, aby każdy z nas dostrzegał dobro w innych ludziach. Gdyby tak było, najprawdopodobniej nie byłoby wojen, morderstw i bestialstwa”. Jeśli mowa o ugrupowaniach religijnych, Phil Hellmuth twierdzi, że nie należy do żadnego, jednak myśl przewodnia buddyzmu nawołująca do tego, aby widzieć dobro w ludziach, najbardziej do niego przemawia. Twierdzi, że również w życiu zawodowym stara się kierować ową ideą i dostrzegać dobro nawet w największych szumowinach. “Czasem jest to trudne, jednak w końcu zawsze udaje mi się znaleźć w nich coś dobrego”. Na pytanie, co chętnie zmieniłby w świecie pokera, odpowiada że chciałby zmienić zapatrywanie społeczeństwa na grę. Uważa, że byłoby pięknie, gdyby społeczeństwo naprawdę rozumiało tę grę i jest przekonany, że poker mógłby stać się “większy niż golf”.

“Każdy, niezależnie od wieku, płci, religii czy pochodzenia, może grać w pokera i czerpać z tej gry wiele radości. Kondycja fizyczna nie gra tu żadnej roli, trzeba tylko ruszyć głową”.

Wszystko to zdaje się być niepodobne do “Pokerowego Bachora”. Wygląda na to, że Phil “Hellmouth” Hellmuth ma też drugie, bardzo sentymentalne oblicze. Do swojej wrażliwej strony pokerzysta przyznaje się również w swojej książce “Poker Brat”, gdzie opisuje, jak po zwycięstwie w Poker EM 2000 w Baden siedzi w samolocie i roni łzy szczęścia. Jaka jest jego ambicja? Zostać najlepszym pokerzystą wszechczasów. Nie jest to łatwy do zrealizowania cel, niemniej z pewnością osiągalny.